Black Box Thai Game Show

เปิดดูรายการทีวีฮานอย เจออยู่รายการหนึ่งเป็นเกมโชว์ดูคุ้น รายการกล่องดำ ของคุณปัญญา นิรันดร์กุล แต่ทางเวียตนามชื่อรายการHộp đen(หอบ แดน) แปลว่ากล่องดำเนื้อหาเช่นเดียวกับรายการที่บ้านเรา กล่าวคือเกมโชว์ที่รวบรวมเอาสิ่งของสำคัญทุกชิ้นในโลก มาใส่ไว้ในกล่อง พร้อมกับนำเกร็ดความรู้และประวัติที่น่าสนใจเกี่ยวกับสิ่งของชี้นนั้นมาตั้งเป็นคำถาม เพื่อชิงเงินรางวัล ยิ่งไปกว่านั้นองค์ประกอบที่จะส่งเสริมให้เกมกล่องดำ น่าสนใจเพิ่มมากขึ้นไปอีก นั่นก็ คือ ผู้เข้าแข่งขันในเกมนี้จะต้องเป็นคู่สามี ภรรยา ที่จะต้องใช้วิจารณญาณและการตัดสินใจร่วมกันในการเล่นเกม รางวัลที่ทางผู้จัดที่เวียตนามตั้งไว้นั้น มีมูลค่ากว่า 30ล้านด่อง(72,xxx บาท) เมื่อเทียบบ้านเรานั้นเงินรางวัลจะอยู่ที่ 1,000,000 บาท(412ล้านด่อง) นับมูลค่าแล้วมันห่างกันมากนะครับ ผมอ่านจากข่าวเหง่ยลาวด่อม บอกว่าเกมนี้เป็นเกมโชว์สุดยอดเกมระดับเอเชียมากว่าสองปีแล้ว โดยที่ทางฮานอยทีวีได้เริ่มเปิดรายการนี้มาตั้งแต่ 30 กรกฏาคม 2551 ทุกวันพุธ ตั้งแต่เวลา 20:00-20:45 น. เป็นต้นมา ที่มา:www.nld.com.vn

Vietnamese Music and Dinner

จำได้เมื่อตอนจบโครงการสร้าง โรงงานHuhtamaki packaging (ของฟินแลนด์) ที่นิคมเวียตนามสิงคโปร์ (VSIP) จ.บินยืงห์ โฮจิมินห์ซิตี้ เราได้มีการจัดงานเลี้ยงฉลองกัน ที่ร้านBlue Ginger เลขที่37 ถนน Nam Ky Khoi Nghia เขต 1 เป็นร้านอาหารเวียตนาม แบบที่มีแสดงดนตรีพื้นเมืองภาคกลาง มีหลายอย่างที่ไม่ธรรมดาที่นี่ แต่คงเอาไว้เล่าต่อในคราวหน้า แต่มีอยู่อย่างหนึ่งที่น่าสังเกตคือ เครื่องดนตรีที่เขาเล่น ตัวที่เด่นสะดุดตาและเสียงแปลกประหลาดดี เรียกว่า Đàn bầu(ด่าง บ่าว) คำว่าบ่าวแปลว่า ท้องป่อง เป็นเครื่องดนตรีพื้นเมืองเวียตนาม ประเภทเครื่องดีดสายเดี่ยว ตามที่ได้จดบันทึกกันนั้นเจ้าเครื่องดีดนี้ถือกำเนิดเมื่อ ปี 1770 แต่ก็มีนักวิชาการประมาณว่า มีอายุยาวนานกว่าพันปี ตามตำนานเล่าว่า มีผู้หญิงตาบอดคนหนึ่ง เล่นมันเพื่อแลกค่าประทังชีวิตเลี้ยงดูครอบครัว ในขณะที่สามีของเธอนั้นกำลังอยู่แนวหน้าสนามรบ ไม่ว่าเรื่องเล่าจะจริงเท็จยังไง เครื่องดนตรีนี้ก็ถือกำเนิดมาและเล่นโดยกลุ่มนักดนตรีวณิพก จวบจนปัจจุบันนี้ เสียงที่นุ่มของมันสอดรับกับเครื่องดนตรีอื่น ด่างบ่าว นิยมเล่นบรรเลงในเพลงพื้นเมืองของภาคกลาง และยังคงความนิยมถึงปัจจุบัน บางเทศกาลยังนำมาบรรเลงประกอบการร้องกาพย์กลอน และยังนำไปบรรเลงในวงดนตรีสากลเอเชียอย่างเพลงป๊อบ เพลงร๊อค ปัจจุบันได้มีการนำท่วงทำนองเสียงสังเคราะห์อย่างด่างบ่าวไปใช้กีต้าร์ไฟฟ้า เพื่อยืดจังหวะเสียงเวลาโซโล ส่วนประกอบของ ด่างบ่าวประกอบด้วยสี่ส่วนคือ ปล้องลำไผ่ ก้านไม้ กะลาครึ่งซีก และเส้นไหม สายจะถูกพาดตามปล้องลำไผ่ผูกไปยังก้านไม้อีกด้านหนึ่งที่มีกะลาติดอยู่ ในมุมฉาก แต่ในปัจจุบันปล้องไผ่ได้ถูกแทนที่ด้วยกระดานไม้อัดเนื้อแผ่นนอกแข็งในอ่อนรวมสามชั้น สายไหมถูกแทนที่ลวดกีต้าร์ คันโยกก้านไม้ยืดเสียงนั้นยังคงเหมือนเดิม แต่ประดับประดามันเพิ่มเติมเพื่อความสวยงาม การจูนปรับเสียงก็ใช้เครื่องปรับเหมือนอย่างเครื่องดนตรีสากล ตรงฐานสายเพิ่มตัวปรับเสียงได้ ปกติจะปรับเสียงลงหนึ่งขั้นจาก Chord C(130.813 Hz) ใครเคยเล่นกีต้าร์ก็ประมาณว่าเล่นคีย์ต่ำนะครับ แต่หากจะปรับไปเล่นคีย์อื่นก็สามารถทำได้เช่นกัน แม้ว่าการละเล่นด่างบ่าวจะไม่ยากแต่ต้องอาศัยความแม่นอย่างมาก ในการตวัดมือขวาแตะเบา-หนักที่เส้นสายซึ่งถูกแบ่งออกเป็นเจ็ดจุดเสียง ในขณะที่ต้องใช้อีกนิ้วมือซ้ายดึงรั้งก้านไม้เหมือนอย่างที่เห็นนักกีต้าร์โซโลดึงคันชักโย้โยกไปมาเพื่อลากเสียงยืดยาวสั้น เหมือนอย่างกับดีดพินจีนผสมกีต้าร์โซโล ยังมีเครื่องดนตรีจีนทางใต้อีกอย่าง ที่นับว่าใกล้เคียงกับด่างบ่าวก็คือ duxianqin(หยู เซี่ยง ชิน) ลักษณะคล้ายกันต่างกันแค่วัสดุตัวเครื่องบางอย่างเท่านั้น สาเหตุที่เป็นเช่นนั้นเพราะว่าด่างบ่าวได้ถูกนำเข้าโดยกลุ่มชาวจิ้ง(ชนพื้นเมืองเวียตนาม)ที่อพยพไปจีนเมื่อ 1600 ปีก่อนนั่นเอง ทีนี้ลองมาฟังตัวอย่างเสียงของมันดูนะครับ ที่มา:en.wikipedia.com

Hit Hot Song This Week

ช่วงนี้ผมกลับดึกบ่อย(เมา...) พอมีเวลาก็เลยนั่งสำรวจเว็บเพลงก็พบว่า เพลงของนักร้องหน้าใหม่ใสปิ้ง Minh Hằng(มิง หั่ง)ขึ้นTop Chart ของสัปดาห์นี้ที่เวียตนาม เพลงนี้ชื่อว่าNgười Vô Hình(คนไร้ตัวตน) โดยอัลบั้มนี้เป็นชุดแรกของเธอชื่ออัลบั้ม Một Vòng Trái Đất(หนึ่งรอบโลก) มาดูเธอแนะนำตัวเองดีกว่า...
"สวัสดีค่ะ ฉันชื่อเล่นว่าคือ bé Heo(หมูน้อย)ค่ะ สังกัดค่ายเพลงHãng Phim Trẻ เกิดที่โฮจิมินห์ซิตี้สูง 1.65 เมตร ดิฉันนับว่าตัวสูงทีเดียว แต่จะว่าไปแล้วนะค่ะ เด็กรุ่นใหม่ที่เวียตนาม เค้าตัวสูงใหญ่กันบ้างแล้ว เพราะเน้นการบริโภคนมตั้งแต่เด็กก็คงคล้ายที่อื่นๆค่ะ ตอนนี้ดิฉันหนัก 50 กก.ค่ะ ชอบเดินห้างช๊อปปิ้ง กินอาหารเหลา(ภัตตาคาร) ดูหนัง มีเพื่อนสนิทแปดคน นิสัยนะค่ะโกรธง่าย หายเร็ว ค่ะ ฮิ...ฮิ ส่วนคนรักที่สุดคือคุณแม่ค่ะ อาหารที่ชอบที่สุดก็คือ ประเภทแกงต่างๆและ เหลาไทยแลน(ต้มยำ) ค่ะ กีฬาสุดโปรดก็มี ว่ายน้ำ โบว์ลิ่ง บิยา(Bida=กีฬาคล้ายสนุกเกอร์แต่โต๊ะไม่มีรูอาศัยนับแต้มตามตำแหน่งหกจุดบนโต๊ะ) ชอบสีขาว ดำ ชมพู เขียว สัตว์ที่ชอบคือลูกหมูค่ะ ชอบแต่งตัวใส่เสื้อยืด กางเกงยีนส์ นักร้องที่ชอบ Bi, Boa(...?) ชอบคนที่ใจดี โอบอ้อมอารี เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ มีความฝันที่อยากเข้าสู่วงการบันเทิง ค่ะ"
ที่นี้มาฟังเพลงชื่อเดียวกับอัลบั้มเป็นเพลงชื่อMột Vòng Trái Đất ซึ่งร้องคู่กับนักร้องชายชื่อTim ยังไงก็เป็นกำลังใจ ขอให้โชคดีนะครับ


ที่มา:Nhacso.net

TV In Vietnam

ในช่วงปี 1960 เวียตนามได้เริ่มมีการนำเข้าระบบทีวีและเผยแพร่กันในเวียตนาม โดยคนอเมริกันได้ติดตั้งสถานีถ่ายทอดโทรทัศน์เป็นระบบขาวดำของTruyền hình Việt Nam (THVN) โดยในกรุงไซง่อนนั้นมี สองสถานีด้วยกันคือเป็นภาคภาษาอังกฤษหนึ่งสถานี และอีกสถานีเป็นภาคภาษาเวียตนาม หลังจากนั้นในต้นปี 1970 จึงได้มีการจัดตั้งสถานีโทรทัศน์ท้องถิ่นเกิดขึ้นในเมืองHuế, Đà Nẵng, Nha Trang, Quy Nhơn และ Cần Thơ

ส่วนสถานีโทรทัศน์แห่งชาติเวียตนามที่ปัจจุบันตั้งอยู่ทางภาคเหนือตั้งแต่กันยายน 1970 นั้นเดิมได้รับการสนับสนุนทางเทคนิคจากประเทศคิวบา แต่ก็ต้องถูกบังคับย้ายอุปกรณ์ไปยังเขตเนินเขาViệt Bắc เพื่อใช้ในการถ่ายทอดสัญญานจนกระทั่งการทิ้งระเบิดของอเมริกายุติ ภายหลังการรวมชาติในปี 1975 สถานีที่ก่อตั้งโดยอเมริกันทางตอนใต้จึงได้รวมกันเป็นเครือข่ายโทรทัศน์แห่งชาติครอบคลุมทั่วทั้งประเทศ แล้วโทรทัศน์สีจึงได้เริ่มมีกันมาตั้งแต่ปี 1978 จนปี 1990 คนเวียตนามทั่วไปจึงได้รับชมการถ่ายทอดสัญญานจากสถานีโทรทัศน์แห่งชาติทั้งสองสถานี


ปัจจุบันนี้ เวียตนามทีวี หรือVTV แบ่งออกจากเดิมห้าเป็นเก้าสถานีย่อยดังนี้
VTV 1 (ช่อง 9): เน้นข่าวและเหตุการณ์ปัจจุบัน เริ่มถ่ายทอด 1 มกราคม 1990
VTV 2 (ช่อง 11): วิทยาศาสตร์,เทคโนโลยีและการศึกษาเริ่มแรกถ่ายทอดวันเดียวกับVTV1
VTV 3 (ช่อง 22):กีฬาและรายการบันเทิง เริ่มถ่ายทอด เมษายน 1995
VTV 4 : ตั้งในปี 2000 เป็นสถานีต่างประเทศ ที่นำเสนอรายการภายในท้องถิ่นที่คัดสรรแล้ว จากทั้งสามช่องดังกล่าว ผ่านดาวเทียมไปยังชาวเวียตนามในต่างแดนไปทั่วเอเชีย แอฟริกาเหนือ ยุโรป อเมริกาเหนือ ออสเตรเลียตะวันตกเฉียงเหนือ
VTV5 :ตั้งในปี 2002 เพื่อใช้เป็นสถานีเผยแพร่ความเป็นอยู่วัฒนธรรมของชนกลุ่มน้อยในเวียตนาม
VTV6: ข่าวสารเยาวชน เริ่มถ่ายทอด 29 เมษายน 2007
VTV9: ช่องแดนใต้ สาระ และอื่นๆเกี่ยวกับแดนใต้ เริ่ม 1 ตุลาคม 2007
VTV8: ช่องรายการภาษาต่างประเทศ

ปี 2003 VTV1, VTV2, VTV3 VTV5 ทั้งหมดได้ถ่ายทอดผ่านดาวเทียม

ปี 2006 ช่องทั้งหมดจึงได้ถ่ายทอดสู่ระบบinternet ผ่านเว็บไซต์ของ Việt Nam Multimedia Corporation (VTC) โดยในส่วนของVTC เองก็มีหลายช่องเช่น


VTC1: เป็นรายการหลักประกอบด้วยสาระบันเทิง หนัง ข่าวกีฬา
VTC2: เดิมเป็นรายการหนังและกีฬา ก่อนที่ VTC3 และ VTC6 จะเปิดทำการ ทำให้ปัจจุบันนี้ VTC2 เป็นผังรายการหลักของช่อง VTC1 และ VTC5ที่ถ่ายทอด หนัง กีฬา ข่าว และบันเทิง
VTC3: ช่องกีฬา
VTC4: ช่องโลกแฟชั่น
VTC5: ช่องเทคโนโลยี และสัตว์โลก
VTC6: ช่องหนัง
VTC7: ทดลองออกอากาศ(คล้าย VTC1)
iTV - VTC10: ถ่ายทอดสด เกม วาไรต์ตี้ เริ่มถ่ายทอด 1 มิถุนายน 2008
VTC11: ทดลองออกอากาศ การ์ตูน

สถานีในท้องถิ่นของ VTV มีศูนย์กลางอยู่ที่ Hồ Chí Minh City, Huế, Nha Trang, Cần Thơ, Vinh และ Tam Đảo รายการที่ทางสถานีVTVก็มีรายการเหมือนอย่างในหลายหลายประเทศ

ในปลายปี 1990 เนื่องด้วยนโยบายแห่งชาติในการขยายพื้นที่การรับชม ปี 2003 บ้านเรือนกว่า 80%ในชานเมืองมีโทรทัศน์รับชมได้เอง แต่ยังมีน้อยในทางเขตชนบทห่างไกลและตามรวงร้านซึ่งยังคงอาศัยโทรทัศน์กับเครื่องเล่นวีดีโอดูย้อนหลัง จนปี 2001 VTV ได้ถ่ายทอดรายการสารคดีรายสัปดาห์ถ่ายทอดรายการเกี่ยวกับชาวห่ม เย้า อีดะ ม้ง กระเหรี่ยง มูเซอ(เซอ ดัง) เคอ-โฮ รา-กราย จาม เซียง ขแมร์(เขมร) ในภาษาถิ่น ตอนละสามสิบนาที

ปี 1975 เกือบทุกเมือง และ59 จังหวัด มีสถานีถ่ายทอดเป็นของตนเองไม่ว่าจะเป็นทั้งโทรทัศน์และวิทยุเช่น สถานีโทรทัศน์และวิทยุ Hà Nội ได้ถ่ายทอดสดทางวิทยุตั้งแต่ปี 1954 และ มีสถานีโทรทัศน์เพียงช่องเดียว ในปี 1975 ส่วนโทรทัศน์และวิทยุHải Phòng โดยเริ่มกระจายเสียงเริ่มต้นจากจากวิทยุในปี 1956 ต่อมาก็เป็นโทรทัศน์ในปี 1975


ส่วนสถานีที่ก่อตั้งโดยคนอเมริกันมาก่อนปี1975 ส่วนมากจะอยู่ทางตอนใต้ เช่นสถานีโทรทัศน์Hồ Chí Minh City (HTV) เป็นสถานียุคเริ่มต้นของเวียตนามใต้ในนามของTruyền hình Việt Nam (THVN) ซึ่งได้ถ่ายทอดสองช่องคือ HTV7 และHTV9ครอบคลุมสัญญานรอบเมืองโฮจิมินห์และพื้นที่แถบลุ่มแม่น้ำโขง นอกนั้นยังมีสถานีท้องถิ่นที่เกิดในยุคเดียวกันเช่น สถานีวิทยุโทรทัศน์Cần Thơ ,สถานีโทรทัศน์Đà Nẵng, สถานีโทรทัศน์Huế และสถานีวิทยุโทรทัศน์ Thừa Thiên Huế
จวบจนปัจจุบัน VTV และ HTV มีโรงถ่ายหนังและสตูดิโอถ่ายทอดทางโทรทัศน์ ตามสัญญาแล้วแต่จะจ้างทั้งหนัง โฆษณา ประชาสัมพันธ์ บันเทิง แต่ส่วนมากรายการทีวี หนังและหนังชุด จะเป็นของ Việt Nam Television Film Centre (VFC) และHồ Chí Minh City Television Film Studio (TFS) ซึ่งได้รับการตอบรับเป็นอย่างดีจากต่างประเทศ มีเพียง 30%จะเป็นรายการและหนังจากท้องถิ่นภายในประเทศ รายการและหนังนำเข้าจะแปลเสียงสำเนียงเวียตนามทับซ้อนลงไป(จะไม่ได้พากย์หนังอย่างบ้านเรา) เมื่อไม่นานนี้ได้มีหนังเกาหลี หนังจีน ละครโอเปร่า ได้กลายมาเป็นรายการบันเทิงยอดนิยมในช่วงเวลากลางคืนของช่อง VTV3

ส่วนรายการเกี่ยวกับวัฒนธรรมที่ถ่ายทอดในช่อง VTV1 นั้น จะถ่ายทอดสดโอเปร่าและเทปบันทึกการแสดงคอนเสิร์ตโรงละคร รวมทั้งวัฒนธรรมการแสดงท้องถิ่นของชนกลุ่มน้อย ศิลปะ ปรัชญา งานเขียน ทั้งของในและต่างประเทศ

ตั้งแต่ปี 1991 โรงแรม ร้านอาหารภัตตาคาร คลับ หน่วยงานราชการ และองค์กรต่างๆ ในเวียตนามเอง ได้อนุญาตให้ติดตั้งจานดาวเทียมได้ จึงทำให้ได้รับข่าวสารต่างประเทศมากขึ้นไม่ว่าจะเป็น Star TV (ฮ่องกง)และ UBC (ไทย) ผมเองก็ได้รับชมUBCเช่นกัน ในครั้งที่ไปทำงานในปี 2003 แต่เฉพาะช่วงที่ไปกินข้าวที่ร้านอาหารไทยครับ ส่วนในโรงแรมPhuongNam ก็เป็นรายการเคเบิ้ลท้องถิ่น ส่วนมากดูไม่ค่อยรู้เรื่องเป็นภาษาเวียตนาม บ้านเพื่อนผมThuy ใช้บริการทีวีเคเบิ้ลต่างประเทศ ภาพคมทีเดียวแต่เป็นภาษาเวียตนามฟังไม่รู้เรื่องได้แต่นั่งดูภาพเดาเอา

ปี 2001 ทั้งสองสถานีหลักจึงได้ขยายเครือข่ายเป็นหลายช่องสถานีเคเบิ้ล อาทิ
-Việt Nam Cable Television (Hãng Truyền hình Cáp Việt Nam, VCTV) ที่เมือง Hà Nội -Saigon Tourist Cable Television (Hãng Truyền hình Cáp Saigon Tourist, SCTV) ที่เมือง Hồ Chí Minh City
โดยทั้งสองสถานีได้นำรายการยอดนิยมจากต่างประเทศ เช่นCNN, BBC World, TV5, ESPN ,Discovery Channel,MTV Asia, Star Movies, Star World, HBO, Cinemax, Cartoon Network และTCM ปัจจุบันนี้มีหลายสถานีได้ถ่ายทอดผ่านระบบดิจิตอลโดยมีสองสถานีทางภาคใต้ คือ Hồ Chí Minh City Television Station (HTV) และสถานีวิทยุโทรทัศน์ Bình Dương เป็นสถานีริเริ่ม

VTVเองเป็นสมาชิกของAsia Pacific Broadcasting Union (ABU), Asia Pacific Institute for Broadcasting Development (AIBD) ความร่วมมืออื่นๆกับ Asian Institute for International Communication Exchange, the International Council for Francophone Radio and Television, UNICEF และ UNESCO

ทางBlogผมเองก็ได้ลิงค์มาจากVTC เพื่อทดสอบการใช้งาน ทั้งแบบย่อและเต็มจอได้ ผมเองชอบแบบflashมากกว่าดูได้ค่อนข้างดี เพื่อนๆมีวิธีการทำให้ดูได้ราบรื่นกว่านี้ลองเสนอมานะครับ

ที่มา: tv.vietnamwebsite.net,www.culturalprofiles.net, en.wikipedia.org/wiki/Media_of_Vietnam