รำลึกถึงปลาก๊าแก่ว

Cá Kèo(ก๊า แก่ว) ดูแล้วคล้ายปลาตีน ชาวภาคใต้บ้านเราเรียกว่าปลาท่องเที่ยว(Trypauchen vagina) ชาวจีนเรียกว่าปลาอั้งโกหลัน ตัวยาว หัวกลมรี ทู่ เกล็ดอ่อน ลำตัวขาวอมแดง อาศัยตามก้นอ่าวเลนตมวางไข่ตามปากน้ำ หรือบริเวณน้ำกร่อย แม่น้ำลำคลอง บางแห่งตามบริเวณสามเหลี่ยมปากแม่น้ำโขงเวียตนาม ตามจังหวัดสุราษฎร์ นครศรีฯ สงขลา ในอินเดียถึงตาฮิติและจีนตอนเหนือ เป็นปลากินพืช รากพืชอ่อน โตเต็มที่ ยาวเกือบ 8นิ้ว หนัก 0.77ออนซ์ ชอบขุดรูตามพื้นทะเลที่เป็นโคลนอยู่ไม่เป็นที่ พอน้ำหลากรูปิด ก็ออกจากรูพบมากในฤดูฝน ชาวบ้านใช้เบ็ดจับไม่ได้ ต้องใช้โพงพางดักจับ ก๊าแก่วเป็นเมนูอาหารเหลาที่ขึ้นชื่อในเวียตนาม สำหรับหม้อซุปร้อนโดยเฉพาะชาวไซง่อนเวียตนามใต้ โดยนิยมปรุงปลากันสดสดขณะที่ลูกค้าสั่งต้มปลาหม้อไฟ เรียกได้ว่ายังดิ้นให้เห็นกันเลย ส่วนปลาทอดก็นิยมจิ้มน้ำจิ้มเปรี้ยวหวาน นิยมบริโภคทั้งตัว อาจนำไปย่างหรือทอดก็ได้ แต่ส่วนมากนิยมทำเป็นต้มยำมากกว่า เรียกว่าเหลาก๊าแก่ว ตามชื่อปลาไปเลย ต้มยำปลานี้จะมีส่วนประกอบสำคัญคือLá giang(ล้า แยง)หรือมวกแดง(รสเปรี้ยว) และ Rau đứng(เรา ดั้ง) หรือผักขวง ผมเองก็เคยมีโอกาสแวะไปกินตอนนั้นปี 2548 ยังทำงานที่นิคมไทวา จ.ลองอัน มีวิศวกรชื่อKhoi(โคย) พาไปกินแถวเขต3 ถนนSư Thiện Chiếu(สือ เทียน เจิ้ยว) ใกล้พระธาตุxá lợi(ซ้า โหล่ย) ส่วนอีกที่ก็ใกล้กันอยู่ฝั่งถนนNguyễn Thị Diệu(เหวียน ถิ หยิ่ว) เมืองโฮจิมินห์ ตามที่เพื่อนเล่าหม้อไฟก๊าแก่วมีรสชาดที่อร่อยมาก เท่าที่ชิมดูก็หวานซุปปลา อมเปรี้ยวใบล้าแยงคล้ายต้มกระดูกหมูใบชะมวงบ้านเรา แต่เพิ่มรถขมของผักเราดั้ง ผิวหนังของปลาค่อนข้างบางปกติจะใช้ขี้เถ้าหรือน้ำเกลือล้างเมือกคาวปลาก่อนลงหม้อไฟกันสดสดยังกะต้มเปรตบ้านเรา กินคู่กับขนมจีนและผักเราดั้งเพิ่มรถชาดที่ลงตัวความอร่อย วิธีการกินก็เหมือนกินอาหารเหลานะครับ อันดับแรกจะใส่ขนมจีนลงชามก่อน รอจนผักที่ใส่หม้อเดือดสุก ตักลงมาราดบนชามขนมจีน ต้องกินตอนร้อนๆ คนที่นั่นเขากินกันอร่อยมาก ร้อนๆเขาเรียกว่าเผ็ดแล้ว แต่อย่างผมต้องผสมพริกน้ำส้มน้ำปลาเพิ่ม เพราะเผ็ดแซบไม่พอตามอย่างพี่ไทย สนนราคาขึ้นอยู่กับขนาดของหม้อไฟใหญ่เล็กกินกี่คนเฉลี่ยหม้อละ 70.000 ด่อง(150 บาท) สุดท้ายอีกอย่างที่ขาดไม่ได้ ก็คือเบียร์ครับพี่น้อง อันนี้เท่าไหร่เท่ากันสนนราคาตามกำลังใจครับ ฮ่า... ที่มา:Vietnamnet.vn