MV Learn listening

เท่าที่ผมได้สำรวจ พบว่ามีเพื่อนๆหลายคน อ่านออกสำเนียงและฟังภาษาเวียตนามกันยาก เหลือเกิน ผมเองก็เช่นกัน ผมมาแก้ปัญหานี้ได้ตอนไปนั่งคาราโอเกะ เพราะรำคาญเด็กๆ เหลือเกิน ที่ชอบเปิด แต่คาราโอเกะเวียตนาม เพลงฝรั่งเขาก็ร้องไม่ได้ เราก็เลยร้องตามร้องไปร้องมาก็เลย จับคำร้อง ตามตัวหนังสือวิ่ง ก็เลยอ่านออก ( แต่ไม่รู้ความหมายของคำ) และ สนุก เพลิดเพลินดี ไม่เซ็ง เหมือนนั่งอ่าีนหนังสือ เลย หมดเงินไปเยอะกับ การเที่ยวคาราโอเกะ ฮ่า...(ตัวอย่างไม่ดี ห้ามลอกเลียนแบบนะครับ)ก็เลยอยากแนะนำเพื่อนๆในการฝึกอ่านเรียนภาษานะครับ นี่เป็นตัวอย่าง เพลง Vang trang khoc แต่งโดย Nguyễn Văn Chung ขับร้องโดย Nhật Tinh Anh และ Khánh Ngọc

North and South Language

มีเพื่อนๆหลายคน บ่นว่าคำในภาษาเวียตนามมีคำเรียกที่แตกต่างกัน เนื่องจากเวียตนามเองประกอบด้วยชนกลุ่มหลายกลุ่มด้วยกัน หลักๆก็มี ภาษาเหนือ, กลาง,ใต้ นอกนั้นก็มีภาษาตะวันออก ,ตก ,จาม(ông-ออม-ท่าน,คุณ) ภาษาชาวเขา(người núi =เหง่ย นุ้ย) กว่า 50 เผ่า ซึ่งโดยมากอาศัยอยู่ตามภาคเหนือเช่น เมืองSapa...ซึ่งรวมถึงเผ่าไท้( Thái) หรือคนไทย ซึ่งผมได้ดูวีดีโอไว้เล่ารายละเอียดคราวต่อไป อื่นๆตามแนวเขาฝั่งที่ติดกับลาว
อย่างที่ผมเคยไปเที่ยวที่ เมืองด่าลัด จะมีสถานที่แห่งหนึ่งชื่อว่าเขา Lang Biang(ลาง เบียง) ซึ่งเป็นอนุสรณ์สถานแห่งความรัก ใครอยากสมหวังเรื่องความรักก็ลองไปดู ที่นั่นมีชาวเขาเผ่าลาว ก็พูดคุยกับเราได้รู้เรื่องที่สุด เขามีหลายเรื่องเล่ากับเรา เอาไว้คงเล่าในคราวต่อไป ก่อนสงครามเวียตนาม(กับอเมริกา) เมืองไซง่อนหรือโฮจิมินห์ชื่อใหม่นั้น เป็นเมืองที่มีความเจริญมากกว่าบางกอกหรือกรุงเทพของเราเสียอีก กลุ่มคนไม่ว่าจะภาคกลาง เว้ ด่าหนัง ยาจาง ต่างก็เข้ามาทำงาน บ้างเรียนหนังสือ หลังจากสงครามเวียตนามสิ้นสุดกลุ่มปัญญาชนที่ไม่พอใจต่างกลัวและพยายามหลบหนี
บางคนที่อยู่ในเหตุการณ์เล่าให้ผมฟังว่า เขาคงจะเรียนจบมหาวิทยาลัย มีงานดีเงินดีไปแล้วถ้าไม่เกิดเหตุการณ์นี้ ดังนั้นในเขตภาคใต้ อย่างในเมืองโฮจิมินห์ การที่จะหาอาหารภาคกลางจึงไม่ยาก เพราะโดยมากจะเป็นคนภาคกลาง เพื่อนเวียตผมบางคนมีสายมาจากราชวงศ์เก่าแก่ทางภาคกลาง เคยไปนั่งดูรายชื่อสายตระกูลยาวสี่ห้าพับเลย ฮ่า...
ด้วยปัจจุบัน สื่อต่างๆ ไม่ว่าหนังสือพิมพ์ โทรทัศน์(เว้นแต่ HTV และ Local อื่นๆ) ที่เป็นภาษากลาง ทำให้เด็กรุ่นใหม่ใช้ภาษากลาง ก็มีแต่รุ่นพ่อแม่เท่านั้นที่ยังคงใช้ภาษาถิ่นเดิม พอจะยกตัวอย่างคำดังนี้

-คำขานรับ ภาคเหนือจะเป็น Vang=ฟวัง ทางใต้จะเป็น da=ยา(เสียงสระออกสั้น) ผมว่าคล้ายคำว่า จ๊ะ อย่างบ้านเราใช้กัน แต่เวลาผมพูดทีไร นึกถึงเวลากะเทยพูดทุกที

-ชามก๋วยเตี๋ยว เวลาแวะไปกินข้างถนนที่ภาคใต้ ผมก็จะสั่งก๋วยเตี๋ยวชามนึง(Cho anh một cái to=จอ อัน หมด ไก๊ ตอ-ว) แต่ไปกินข้าวบ้านเพื่อนคนเหนือ ต้องเรียกชามว่า ไก๊ บั๊ด(cái bát) ไม่ได้เรียกว่า ไก๊ ตอ-ว สาเหตุถ้าจะให้เดาก็คงเนื่องจาก คำว่า บั๊ด นั้น น่าจะคล้ายภาษาเหนือบ้านเราว่า "หลวง" ที่แปลว่า ใหญ่ รวมก็คือ ชามใบใหญ่นั้นเอง ส่วนคำว่า ตอ-ว นั้น แปลว่าใหญ่ อยู่แล้ว

-ตอนไปร้านถ่ายรูปเพื่อทำVisa ทางภาคใต้จะเรียกรูปถ่ายหรือรูป ว่า "จุบ เพิ่น" แต่ว่าภาษาเหนือจะเรียกว่า "จุบ อั๋น(chụp ảnh) หรือ อั๋น" ผมกับพี่คนหนึ่งก็เข้าใจผิดกันบ่อยๆเวลาเรียกกัน
คงมีหลากหลายคำ ที่ผมเองก็จำไม่ได้แล้ว ล่ะ

Vietnamese Name

เมื่อวานโดนบ่นว่าไม่ค่อยปรับปรุงข้อมูล ก็เลยโดดงานช่วงเช้า มาว่ากันถึง เรื่องชื่อนามสกุลของคนเวียตนามกันในวันนี้ ผมเคยเข้าไปนอนโรงพยาบาลเหวี๋ยงทอม(อดีตบ้านพักหรือที่ทำการประธานาธิบดีเวียตนามใต้ ไม่แน่ใจ) ดีที่เพื่อนคนหนึ่งมีลุงเขาทำงานกระทรวงสาธารณะสุขฮานอยเลยเข้าไปใช้บริการได้ ผมเลยได้ชื่อว่า Nguyễn Văn Đồng ถูกบันทึกประวัติไปแล้ว นอกเรื่องอีกแล้ว โดยทั่วไปชื่อคนเวียตนามจะมีด้วยกันสามส่วน มีบ้างที่มีเพียงสองส่วน แล้วค่อยกล่าวถึงต่อไป ส่วนแรกเป็นชื่อแซ่ตระกูล เช่นที่เราพบเห็นกันบ่อย เช่นNguyen,Tran,Le,Vu,Vo,Hoang,Huynh,Pham,Ngo,Truong,Phan,Doan,Thai,Trinh,Dang,Bui,Lam,Cao,Duong,Dinh,Do,Luu,Ly... ส่วนที่สองจะเป็นชื่อกลางบอกลักษณะเฉพาะ อย่างบ้านเราก็นางสาว หรือนาย เช่น Van,Dinh,Huu,Thi ... ส่วนคำสุดท้ายเป็นชื่อจริงที่เราใช้เรียกกัน อย่างเพื่อนชายผมคนหนึ่ง ชื่อ Nguyen Van Nam(เหวียน ฟวัง นาม) ชื่อ จริง คือ นาม ,ฟวัง แสดงว่าเป็นเพศชาย,แซ่สกุล เหวียน โดยมากแซ่ตระกูล เหวียน จะมีเยอะมากมาก ชื่อส่วนมากมีที่มาจากเทพเจ้า หรือวีรบุรุษ ในตำนาน ซึ่งดูจากการเรียงคำแล้วคล้ายของฝรั่ง แต่บางทีชื่อกลางไม่มี อย่างพวกนักร้องสังเกตดูจะมีเพียงสองส่วน เช่น Cam Ly,Duy manh,My tam,Dan Troung... หรือชื่อถนน Le Loi,Nguyen Trai...ที่เวียตนามก็เป็นชื่อบุคคลในหน้าประวัติศาสตร์ วันเหตุการณ์สำคัญ ชื่อถนนมีเหมือนกันทุกเขตจังหวัด(คงเพื่อปลุกใจรักชาติ) โดยมากจะเป็นชื่อสองคำจะเป็นของเพศชาย กว่า 22% ในจำนวน 3,282 ชื่อ
ทั้งนี้เชื่อว่าแซ่มีโดยหลักมีเพียง100แซ่ตระกูล(Tram Ho)เขตสามเหลี่ยมลุ่มแม่น้ำแดงเวียตนามเหนือ นอกนั้นมีประปรายไม่เกิน 202 แซ่ ชื่อแซ่จะมีเพียงหนึ่งคำ ส่วนที่ จ.บั๊กนินห์ ที่ภาคเหนือ ค้นพบว่ามีกว่า 99 แซ่ โดยกว่า 40% เป็นแซ่เหวียน โดยตามบันทึกนักภูมิศาสตร์ฝรั่งเศสสมัยเป็นอาณานิคมฝรั่งเศส กล่าวว่าผู้คนแถวอ่าวตังเกี๋ยเวียตนามเหนือ มีชื่อแซ่ส่วนใหญ่รับมาจากคำอักษรภาษาจีน และคำบางส่วนก็รับมาจากชาวจามทางภาคใต้ เช่น Ong,Ma,Tra,Che,Lang,Sam...แต่ก็มีแซ่ตระกูลที่มีคำสองคำ เช่น Nguyen-Tan,Nguyen-Khoa,Ho dac...โดยคำแรกเป็นต้นแซ่เดิม คำหลังเป็นแซ่ปัจจุบัน (อย่างคนที่มาจากตระกูลสูงบ้านเราที่ยังมีสกุลในวงเล็บให้รู้ว่ามาจากผู้ดีแต่มาแต่งงานเข้าอีกตระกูลนะครับ) อย่างแซ่Nguyen และ Tran ที่แตกหน่อไปหลายช่วง ก็นิยมผสมแซ่โดยขีดคั่นชื่อ แต่แซ่Uat-tri,Gia-cat ไม่ได้เป็นแซ่คนเวียตนามแต่เป็นแซ่ตระกูลมาจากจีนเป็นแซ่ตระกูลของกษัตริย์ ฝ่ายชายในตระกูลกษัตริย์ซึ่งไม่ได้มาจากแซ่เหวียนจะใช้แซ่ว่า Ton-that ส่วนผู้หญิงใช้แซ่ว่า Ton-nu
ชื่อกลางเป็นส่วนที่ทำให้รู้ว่าคนนี้เพศอะไร(เว้นแต่กะเทยคงต้องเดาหน่อย)ส่วนหญิงจะนิยมใช้คำว่า Thi (ถิ) มาจากคำว่า ชิ ในภาษาจีน ส่วนชายจะนิยมใช้คำว่า Van,Huu,Duc(ดึ้ก),Dinh,Xuan,Ngoc,Quang(กวาง),Cong...ดังนั้นในหนึ่งครอบครัวมีเหมือนกันที่ใช้ชื่อกลางเดียวกัน หรือชื่อกลางแสดงลำดับพี่น้องในครอบครัวอย่าง Manh,Trong,Qui หรือที่เคยได้ยินว่าพี่ใหญ่ ส่วนรองลงมาก็เรียกว่า Gia ก็คือพี่รองน้องเล็กประมาณนี้ อย่างพี่ชายคนโตเรียกว่า Ba น้องชายคนเล็กเรียกว่า Thuc(ถุบ) โดยมากชื่อกลางจะไม่หมายถึงรุ่นในตระกูลเว้นแต่ในราชวงศ์เท่านั้นที่ใช้อย่าง Nguyen(-Phuc) Anh ซึ่งเป็นลูกชายกษัตริย์Gia-Long(ยาลอง) ส่วนคนทั่วไปอย่างเพื่อนผมคนฮานอย ชื่อตามบัตรประชาชนว่า Nguyen Thi Thu Thuy ชื่อ คุณถุ๋ย เป็นผู้หญิง คุณพ่อแซ่เหวียน แม่แซ่ทู แต่เพื่อนผมว่าเขาชื่อเต็มว่า Doan Thi Thu Thuy แซ่เหวียนเป็นแซ่คุณตา จริงแล้วคุณพ่อแซ่ดวน คิดว่าคงเป็นแนวทางให้เพื่อนๆในการสังเกตได้นะครับ

Landing in Vietnam

I still remember for my first time landing in Vietnam.I take VIP ticket by Thai Airway on August 2006.I and My senior Mr.Mai takeoff at Donmuang Airport 8:00 AM and landing at Ton Son Nhat 11:00 AM around 1 hour fly.I don't know anything about this country,but still think that I should bring Chinese guide book for help myself.At Ton Son Nhat Airport I met Mr.Pat let say he is manager site our Project Construction after we have discuss I never use my Chinese guidebook again because in Vietnam mostly they speak Vietnamese that So difference with Chinese and English also no more people there speak.I take a look around Hochiminhcity have many Motocycle the most car are TAXI and at lunch time have traffic jam from motocycle ,but motorcycle still go on without traffic light and lady riding motocycle wear suit same as Arab lady. We have discuss with Mr.Pat along time on the way we go to the site construction in Binh Doung Province(far to the North of Hochminhcity 30 Minute).