Vietnamese Economic

For every community culture not only thai.We have differ a bit each other although we are Asian.Vietnam is the one country have start developed economic same time as thailand,but in the War indochina and Vietnam War detroy and hold everything late developed.Vietnam have change Policy politic from King to Republic Communist until China open the gate with new policy open more investor and support industrial .Vietnam also have policy "Doi Moi" follow china after 2-3 years later Vietnam become to the 2nd country have high rate GDP in Asia.I think this is not good signal for Thailand.I think some condition policy not support industrail and I known that our Labor cost and initial cost we have higher than Vietnam including politic policy also.Not far year We can see Vietnam will grow up in time same as Thailand

Grand Opening Let Speak Vietnamese

Let Speak Vietnamese.I want to say that but in my meaning this community not expect you all only know and learn basic vietnamese language.This is the second web site for me to share idea and exchange experience about Vietnam in general story as life style,comunity,culture,tradition and everything that relate with vietnam.I hope all information will let you learn more and more about vietnam and look back to our country.

Regards,

Web master

Life on Motocycle

วันนี้มีคำสนน่าใจมาเสนอ "Trơi ơi "
Trơi ơi หรือ เจ่ย เอย เป็นคำสบถ บ่นพึมพำ เหมือนอย่างที่คนไทยเราบ่นกันว่า "โถ่ เอ้ย" ผมค่อนข้างได้ ยินคนเวียตบ่นบ่อยมากมาก เวลามีเรื่องที่เกิดขึ้นอย่างคาดไม่ถึง เป็น หรือ จะแปลว่า "ซวย แล้ว ตู" "ไม่น่า เลย" หรือ"อะ -ไร ฟ่ะ" อย่างเวลา เจอตำรวจตรวจใบขับขี่งี้ อย่างผมค่อนข้างชอบขับรถกินลมบ่อยๆ แถวเขตหนึ่งโฮจิมินห์บ่อยๆ ช่วงที่อยู่ที่นั่น จุดตรวจที่นั่นผมไม่ได้เห็นว่ามีการตั้งป้ายหยุดตรวจกันหรอก บางจุดค่อนข้างลับตา พอจะบอกเป็นแนวทางได้ หลักๆก็ แถว บริเวณวงเวียนตีนสะพานเดียนเบียนฟู(=เก่า เดี่ยน เบียน ฟู๋) ตรงนี้เป็นวันเวย์บางคนย้อนศรก็โดนครับ แต่ที่ตำรวจจราจรตั้งด่านเห็นบ่อยๆก็บริเวณเส้นทางหัวโค้งถนนโตง ดึ้ก ทั้ง (แถวแยกไป ผับนัมเบอร์วัน ถนนเล ทั้น โตง) เพราะตรงนั้นค่อนข้างมืดหลบมุมดี ผมเจอทีไรต้องหลบเข้าถนนโงว ฟวัง นำ ทุกที(ถ้ามาช่วงกลางวัน ก็ลองแวะตัดผมได้ไม่ไกลโรงแรมRegend เป็น Footpath Hair cut) ส่วนที่อื่นๆก็ตามวงเวียนต่างๆโดยมากจะตรวจทุกต้นเดือนเหมือนบ้านเรา ถ้าออกนอกเมืองก็เตรียมสวมหมวกกันน๊อกหรือหมวกเซฟตี้ก่อสร้างก็ได้ ถ้าไม่มีเขาจะมีจุดให้เช่า ราคา 50.000 ด่อง หรือ เตรียมเงิน 100.000 ด่อง จ่ายค่าปรับกันเอง ฮ่า...โดยมากคนเวียตบ้านนอกจะโดนบ่อย สังเกตไม่ยาก ลองดูที่ป้ายทะเบียน อย่างในเขต อย่างในเมืองแถวแรกของป้ายที่เห็นจะเป็นเลข 51-,52-,53- เวลากลับบ้านช่วงตรุษก็ขนกลับไปบ้านด้วย หลังตรุษก็ขนกลับมาเก็บค่าขนส่งเท่ากับเดินทางหนึ่งคน(แพงครับ แต่จำเป็น) ส่วนรถยนต์ก็เช่นเดียวกัน นอกเหนือจากติดป้ายทะเบียนแล้ว ยังต้องติดป้ายสติ๊กเกอร์เลขทะเบียนรถไว้ที่ด้านข้างรถด้วยทั้งสองฝั่ง เพราะเอาไว้ป้องกันการก่ออาชญากรรม หรือชนคนแล้วหนี ตามจับจะได้ง่าย(แค่ขับในเมืองคงหนียากเพราะรถติด) ส่วนรถมอไซต์ที่ผมใช้ ป้ายมันปลอมจากขนส่งครับ วิธีการสังเกตว่าปลอมหรือไม่ให้ดูที่ ลายปั๊มนูนของขนส่งเวียตนามวงขนาดเท่าเหรียญบาทไทย เสียดายไม่ได้ถ่ายรูปไว้ เพราะถ้าโดนตรวจก็หลายกระทงครับ ฮ่า...ป้ายก็ขาวดำเหมือนบ้านเรา แต่รถยนต์ก็มีต่างกันบ้าง สีอะไร และการนั่งแท๊กซี่ที่ต้องระวังอะไรบ้าง เป็นอย่างไรคงมาต่อกันคราวต่อไปครับ เพื่อนเวียตผมคนหนึ่งมีแนะนำอย่างไม่เชื่อก็อย่าลบหลู่ว่า ถึงแม้ว่าทุกคนจะขับขี่อย่างถูกกฎจราจร ยังไงก็ต้องโดนจับปรับปีนึงก็อย่างน้อยสองสามครั้ง อันนี้ยืนยันได้ เพราะเพื่อนเวียตคนนี้ขี่รถมอไซต์จนเข้านอน ICU มาแล้ว จริงจริง ฮ่า...

Vietnamese God

คืนนี้ กลับจากอยุธยาเกือบเที่ยงคืน พอมีเวลาก่อนนอนจะขอเล่าเกี่ยวกับเทพเจ้าความเชื่อของคนเวียตนาม ว่าจะหาข้อมูลเพิ่มเติมจากที่อื่น แต่ไม่มีเวลาแล้ว เอาเป็นว่า เอาจากที่เคยได้ยินคนเวียตเขาเล่าบอกดีกว่า การนับถือเทพเจ้าเท่าที่เห็นก็คล้ายกับจีน พอเปิดประตูบ้านคนเวียต ก็จะเจอซุ้มศาลพระภูมิวางกับพื้น บางที่เป็นซุ้มแดงเหมือนบ้านคนจีนในบ้านเรา แต่บางที่ก็ก่ออิฐก่อช่องเป็นซุ้มพอวางตุ๊กตาหรือรูปปั้น(ไม่รู้ป้องกันไฟไหม้หรือเปล่า) หล่อเทพเจ้าทรงชุดสีแดง หลักๆที่เห็นจะมีสององค์ คือ เทพถั่งต่าย เป็นเทพแห่งความวาสนาบารมีอายุมั่นขวัญยืนไว้เครายาว ส่วนอีกองค์คือ เทพ ออมเด๋ อ้วนท้วนสมบูรณ์หัวเราะร่ามือหนึ่งเอาไว้ถวายจุดใส่บุหรี่ เป็นเทพแห่งความมั่งมีศรีสุข ทุกเช้าเขาจะเอาน้ำใส่จอกจำนวนห้าจอกเรียงหน้ากระดานถวาย ใส่ดอกไม้แจกัน แล้วจุดบุหรี่มวนนึงใส่มือเทพออมเด๋ ตามด้วยจุดธูปอธิฐานสามสี่ก้านปักกระถาง ส่วนเทพแห่งฟ้าดินนั้นคือเทพออมเจ่ย( ông trời) เป็นเทพศักดิ์สิทธิ์องค์หนึ่งแต่ไม่เห็นว่ามีรูปปั้น เป็นเทพสร้างโลกสูงกว่าเทพองค์อื่นๆ นอกนั้นก็มีเทพอื่นๆ ไม่ค่อยรู้จัก เพราะคนเวียตนามโดยมากที่ไปบ้านจะบูชารูปพ่อแม่บรรพชนส่วนมาก