ผมเป็นคนหนึ่งที่ชอบเที่ยวและดื่ม(=ดี เหยา)ตอนอยู่เวียตนาม แต่ไม่ชอบขับขี่เวลาเมา(=สิน) วันนั้นผมไปส่งเพื่อนที่ทำงานเป็นผู้หญิงระหว่างทางก็เจอคนงาน(=กำ เยิน)ที่ร้านเล็กๆริมถนน เขาชวนผมดื่มเบียร์เป็นเบียร์สดหรือเบียร์เตย(tươi=เตย) หรือเบียร์เฮยก็ได้ ยอมรับว่าสีเหลืองเหมือนเบียร์ทั่วไป ชิมแล้วมันค่อนข้างจืดไม่ค่อยขม น้ำแข็ง(=นึก ด๊า)ก็ตัดเป็นแท่งใส่พอดีแก้ว นั่งนานหลายนาทีกว่าจะละลาย(ดีกว่าน้ำแข็งหลอดบ้านเราแป๊บเดียวละลาย คนขายมีแต่กำไร) เข้าใจว่าไม่ต้องใส่น้ำแข็งบ่อย เสิร์ฟแต่เบียร์อย่างเดียว แบ่งขายเป็นแกลลอนราคาคนงานซื้อก็ตกแกลลอนละยี่สิบบาทไทย แต่ก็ทำเอาผมมึนทีเดียว เพื่อนบอกว่าอย่าไปดื่มบ่อยเพราะผสมยาฆ่าหญ้ามันอันตราย(nguy hiểm=งุย เห-ม) เมื่อปีที่แล้วผมเองก็ได้อ่านข่าวหน้าหนังสือพิมพ์ว่าเป็นเช่นนั้นจริง แต่อย่างว่าคนที่มีน้ำใจอย่างผมจะปฏิเสธคำเชื้อเชิญดื่มของคนงานได้อย่างไร...เอ้า หมด ฮาย บา...คอม ซาย คอม เหย่(=หนึ่งสองสาม...ไม่เมาไม่กลับ) วันนั้นเลยเป๋กลับห้องนอนตามระเบียบ
ตอนเมื่อปี2004 ก็ได้มีโอกาสไปทำงานที่นิคมไทฮวา จ.ลองอัน ผู้ใหญ่บ้านเขตดึ๊ก หล่อบ ห่า ชวนผมดื่มวันนั้นเป็นเหล้าขาว(หรู กาว) วันนั้นดื่มหมดไปแกลลอนทำเอาเมาแฮ้งค์ไปสองวันเลย แต่ยังดีที่เพื่อนเวียตพากลับห้อง ทำเอาผมอ้วกตลอดทางกลับไปบ้านพักแถวหน้าสนามบินตันเซิงยึก เพื่องานนี่ผมทุ่มเทจริงๆ ชื่อผู้ใหญ่บ้าน ชื่อหล่าว(ตามรูปที่โชว์พุงให้ดู ความสามารถเฉพาะตัว ห้ามเลียนแบบ) ถ้าผมแวะไปเวียตนามทุกครั้งก็ยังคงพบเจอกัน เป็นคนที่จริงใจดีลูกทุ่งเหมือนผม ฮ่า... ปี 2003 มีอยู่ครั้งหนึ่งผมและผู้จัดการเดินทางด้วยรถแท๊กซี่จากไซง่อนกลับที่ที่พักระหว่างทางก่อนถึงสะพานบินห์ถวน(=เก่า บิน ถวน) ก็เจออุบัติเหตุ(tai nạn=ตาย แหนง) ก็คงประมาณว่าตายแน่... จากสภาพที่เห็นรถที่เวียตนามปกติจะวิ่งชิดขวา(=เบน ฝาย)คิดว่ารถมอเตอร์ไซต์แซงซ้ายแล้วรถเทรลเลอร์ก็ชนทับซะเละเลย ส่วนอีกศพขับมอเตอร์ไซต์ชนท้ายรถบรรทุกหลังหักคารถมอเตอร์ไซต์ สรุปสองศพคืนนั้น ทำเอาเราต้องรีบกลับห้อง เป็นอะไรที่สยอง มาก มาก กลัวจนนอนไม่หลับเลย(=คอม โหงว เดิก)
No comments:
Post a Comment